یاشار بهنود

یاشار بهنود در سال 1355 در تبریز، ایران، زاده شد. وی نواختنِ تنبور را نزدِ پدربزرگ خویش، استاد جواد دوستی، فراگرفت. استاد جواد دوستی خود از محضر استاد عابدین خادمی بهره برده بود و در اجرای «مقامات حقّانی»، مکتب گورانیِ تنبورنوازی را پی می‌گرفت.

یاشار بهنود در سال‌های نوجوانی با استاد پیرنیا، رهبر معنوی جماعت «چهل‌تنّان» ــ علویانِ شمال‌باختری ایران ــ آشنا شد. به‌هدایت استاد، آموختنِ «مقام‌های مجلسی» و «مقام‌های مجازی» را نزد استاد نادر غضنفری آغاز کرد.

نادر غضنفری از شاگردان استاد سیّد امرالله شاه‌ابراهیمی است و در شیوه « صحنه‌» تنبور می نواخت. یاشار بهنود در سال 1379 از سوی استاد پیرنیا به سرپرستی گروه «مشتاق» منصوب شد و تاکنون به‌عنوان سرپرست گروه، کنسرت‌های فراوانی را در ایران و خارج از کشور سامان داده است. وی دانش‌آموخته رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه تبریز است، اما راهِ زندگی خویش را در آموزش موسیقی و اجرای کنسرت یافته است.

چهار کتاب به قلم او انتشار یافته است:

آموزش تنبور (مبانی)، نشر نای‌ونِی، ۲۰۱۳، تهران

آموزش تنبور (تصنیف ها و ذکرها)، نشر نای‌ونِی، ۲۰۱۴، تهران

آموزش تنبور (نظم مجازی)، نشر نای‌ونِی، ۲۰۱۷، تهران

پرگار: بیست قطعه برای دونوازی دف و تنبور، با همکاری شهرام صادقی‌نیا، نشر نای‌ونِی، ۲۰۲۳، تهران

مقاله ای از وی، با همکاری نیهات یالچین، در نشریه انستیتو علوی بکتاشی آلمان در مورد موسیقی مقدس اهل حق چاپ شده است:

تماس