
Tanbur (Tanbur, Tenbur, Tembur), armut şeklinde bir gövdeye ve uzun bir sap yapısına sahiptir. Gövdenin yüzü ahşaptandır. Sapın üzerinde 10–15 arasında perde bağlanabilir. Geçmişte iki telli olan tanbur, günümüzde üç tellidir; bazıları güçlü ses elde etmek için altı tel takar.
Teller mızrap kullanılmadan, parmaklarla çalınır. Eski kaynaklarda Bağdat Tanburu ve Horasan Tanburu gibi türlerinin bulunduğu belirtilir.
Günümüzde tanbur, setardan daha uzun saplı ve daha büyük yuvarlak gövdeli bir yerel çalgı olarak bilinir. İki veya üç tellidir, on dört perdeye sahiptir ve oktav aralığında düzenlenir. Parmaklarla çalınması, onu setar ve dotar ailesine yaklaştırır.

İran’ın batısında, özellikle tanbur Toplulukları, Ahl-e Tarikat dervişleri, Kalenderler, Kürdistan, Kermanshah ve Azerbaycan’daki Ahl-e Haqq arasında tanbur kutsal bir ritüel çalgısıdır. Gilan’ın kuzeybatısında Talesh halkı, “Taleshi Tanbur” çalar.
Şuş (Şehir ismi) kazılarında bulunan üç küçük heykelden birinin üzerindeki betimlemeye göre tanburun tarihi MÖ 1500 yıllarına uzanır.
Tarihte İran ve Suriye’de armut gövdeli, Mısır’da ise oval gövdeli tanbur çeşitleri yaygındı. Sasani döneminde ve öncesinde “İran’ın kadim sazı” olarak anılmıştır.

Ebni Hurdadbih’e göre Rey, Taberistan ve Deylem halkı tanbur eşliğinde şarkı söylemiş ve bu çalgıya büyük değer vermiştir.
